นักปิงปองที่ดีไม่จำเป็นต้องเป็นคนเก่ง ขอให้ทำตัวให้สมกับเป็นนักกีฬา มีน้ำใจเป็นนักกีฬารู้จักแพ้รู้จักชนะ ไม่เอาเปรียบคู่ต่อสู้

• มีสัมมาคารวะ ยกมือไหว้นักปิงปองที่อาวุโสกว่าหรือเป็นผู้ใหญ่กว่าเสมอ
• เวลาซ้อมก็ไม่เอาแต่ใจตัวเอง ตีแรงๆหรือเร็วเกินไปจนคู่ซ้อมตีไม่ทัน
• ช่วยกันเก็บลูกปิงปองที่ตีไม่ลงโต๊ะ ทั้งที่เป็นลูกของตัวเองหรือลูกที่คนอื่นเขาตีออก หากใครช่วยเก็บลูกให้ควรกล่าวขอบคุณเสมอ
• ถ้าลูกปิงปองจากโต๊ะอื่นกระเด็นมา ควรหยุดเล่นแล้วช่วยเก็บลูกปิงปองให้
• รู้จักอดทนรอจนกว่าโต๊ะปิงปองจะว่างหรือคู่ซ้อมของตนมา ไม่ใช่ว่าเห็นใครเขากำลังซ้อมกันอยู่ก็เดินเข้าไปบอกว่าให้ผลัดกันตีคนละลูกหรือขอซ้อมด้วยคน
• เอาลูกปิงปองของตัวมาตีบ้าง ไม่ใช่รอแต่ตีลูกปิงปองของคนอื่นเสมอ
• ลูกปิงปองกับไม้ปิงปอง ไม่ใช่สิ่งที่จะขอยืมกัน ถ้ายืมไปแล้วทำลูกแตกหรือไม้บิ่นจะหาของสภาพเดิมมาคืนเขาได้หรือ
• แต่งกายสวมเสื้อผ้าให้เหมาะสม โดยเฉพาะต้องสวมรองเท้ากีฬาเสมอ
• อย่ากระทืบเท้าแรงๆดังๆเพราะมีเจตนากลบเสียงที่ลูกกระทบไม้หรือกวนสมาธิของคนอื่น
• ช่วยแนะนำวิธีตีแก้ลูกที่คู่ซ้อมทำไม่ได้
• แทนการไหว้ก่อนและหลังแข่ง ถ้าใช้วิธีจับมือหรือแตะมือกัน ตามธรรมเนียมทางยุโรปต้องมองตาอีกฝ่ายด้วย (ไม่ใช่มองที่มือ)

ชัยชนะที่ขาวสะอาดย่อมทำให้เกิดความภาคภูมิใจไปตลอดกาล