นักปิงปองยุโรปมีร่างกายสูงใหญ่และมีน้ำหนักมาก กว่าจะขยับตัวหรือเหวี่ยงแขนได้ต้องออกแรงมากตามไปด้วย ดังนั้นจึงแก้ปัญหาด้วยการลดรัศมีของวงเหวี่ยงลง แทนที่จะใช้การเหวี่ยงแขนทั้งท่อนโดยเหยียดแขนตรง ก็เปลี่ยนมาเป็นการงอแขนช่วงข้อศอกไว้แล้วใช้การสะบัดแขนช่วงสั้นๆและใช้ข้อมือสะบัด ส่วนนักปิงปองจีนมีร่างกายที่เล็กกว่าและฝึกความแข็งแรงของกล้ามเนื้อไว้ดีมาก จึงสามารถเหวี่ยงแขนที่เหยียดตรงได้ง่ายกว่า

ไม่ว่าจะเป็นนักปิงปองยุโรปหรือจีน พอเหวี่ยงแขนตีลูกปิงปองออกไปแล้ว ต้องหาทางดึงแขนกลับมาตั้งท่าอัดแรงไว้สำหรับโต้ตอบลูกถัดไปให้เร็วที่สุดและต้องยังคงรักษาสมดุลของร่างกายไว้ด้วยเพื่อพร้อมที่จะตีลูกถัดไปได้โดยไม่เสียหลักและสามารถถ่ายเทน้ำหนักได้เต็มที่

รูปแรก Ma Long เหวี่ยงแขนอัดแรงไว้เกือบเต็มที่ในจังหวะที่ลูกปิงปองกระทบโต๊ะ พอลูกปิงปองกระเด้งขึ้นก็จะเหวี่ยงแขนอัดแรงไปข้างหลังเพิ่มอีกเล็กน้อยแล้วปล่อยพลังทั้งหมดจากการถ่ายน้ำหนักจากเท้าหลังมาเท้าหน้าแล้วหมุนสะโพก(ซึ่งเป็นพลังหลัก)เข้าหาลูกปิงปองที่กำลังกระเด้งขึ้น โดยเหวี่ยงแขนท่อนบนแล้วสะบัดแขนท่อนล่างเร็วกว่าแขนท่อนบนอย่างมาก จากนั้นในจังหวะที่ไม้กระทบกับลูกปิงปองในรูปที่ 5 เป็นจังหวะที่ไม้เหวี่ยงด้วยความเร็วสูงสุดและร่างกายส่วนบนกลับมาตั้งตรงช่วยทำให้สามารถควบคุมทิศทางได้แม่นยำ

ห้ามยกไหล่หรือข้อศอกขึ้นในจังหวะปล่อยแรง เพราะจะทำให้เสียสมดุลของแรงที่ถ่ายทอดออกไป

พอเหวี่ยงแขนตีลูกไปแล้ว รีบปล่อยกล้ามเนื้อตามสบายแล้วเก็บแขนท่อนบนเข้าหาลำตัวเพื่อลดรัศมีของวงเหวี่ยงลงเพื่อลดแรงเฉื่อย ช่วยทำให้สามารถเหวี่ยงแขนกลับมาพร้อมกับบิดเอวเพื่ออัดแรงได้อย่างรวดเร็ว นอกจากนี้ยังใช้แขนซ้ายกางออกเล็กน้อยเพื่อช่วยรักษาสมดุลอีกด้วย

สังเกต Wang Liqin ก็ใช้วิธีเดียวกัน