แม้ปิงปองเป็นกีฬาที่ลูกปิงปองที่ถูกตีออกไปไม่ได้มีความเร็วเท่ากับเทนนิสหรือกอล์ฟ แต่ด้วยระยะทางของโต๊ะปิงปองที่มีขนาดความยาวเพียง 9 ฟุตหรือ 2.74 เมตร ทำให้นักปิงปองมีเวลาเพียงเสี้ยววินาทีเพื่อตีโต้ลูกปิงปองกลับไป

จากการวิจัยพบว่าความเร็วของลูกปิงปองในขณะที่ออกจากไม้ของแชมป์ ส่วนใหญ่มีความเร็วไม่เกิน 75 ไมล์ต่อชั่วโมง พอวิ่งผ่านอากาศไปกระทบโต๊ะอีกฝั่งหนึ่งจะมีความเร็วลดลงเหลือ 45 ไมล์ต่อชั่วโมง ถ้าคิดด้วยความเร็วเพียง 25 ไมล์ต่อชั่วโมงแล้ว จะข้ามโต๊ะมาในเวลาเพียง 1/4 วินาทีเท่านั้นซึ่งยังอยู่ในความสามารถของระบบประสาทที่จะตอบสนองทัน

ในช่วงเสี้ยววินาทีนี้ ถ้านักปิงปองใจลอยเผลอคิดเรื่องอื่น แว้บเดียวที่กังวลกับแขนเสื้อ พะวงกับนาฬิกาหรือกำไลที่สวมอยู่ ลืมมองว่าคู่ต่อสู้ยืนตรงไหน ใช้หน้าไม้ข้างใดตี ตีลูกอะไรกลับมา แรงหรือค่อย ไม่ได้คาดการณ์ว่าลูกจะลอยมาลงตรงไหน ... การตีลูกกลับไปย่อมขึ้นชื่อว่า มั่ว ไม่ได้ตีด้วยความมั่นใจ

เสื้อผ้าชุดนักปิงปองญี่ปุ่นพัฒนาไปไกลมาก แต่ละคนสวมใส่ชุดที่มีขนาดพอดีตัว เสื้อยาวพอดีไม่ต้องยัดขอบลงในกางเกง นักปิงปองไม่ต้องมัวถกแขนเสื้อขึ้น กางเกงก็ยาวพอดี เชื่อว่าเขาน่าจะสั่งตัดตามขนาดจริงของนักกีฬา ไม่ได้เลือกแค่ขนาด S M L อย่างคนทั่วไป

ใครว่าเรื่องเสื้อผ้าชุดนักกีฬาไม่ใช่เรื่องใหญ่ มันเป็นเรื่องที่ทำให้แพ้ชนะกันได้ในช่วงเสี้ยววินาทีทีเดียว ถ้าตีไปแล้วต้องมากังวลกับแขนเสื้อที่รุ่มร่าม ชายเสื้อที่ยาวไปและอมเหงื่อไว้ในกางเกง

ที่สำคัญการแต่งกายของนักกีฬายังเป็นหน้าตาของประเทศ แต่งตัวดีย่อมทำให้ภาพพจน์ของประเทศดีตามไปด้วย

หมายเหตุ เรื่องเครื่องแต่งกายของนักกีฬานี้ ได้ฟังมาจากผู้ชมปิงปองที่ขายชุดกีฬาซึ่งนั่งเชียร์อยู่ข้างๆ แนะนำว่านักปิงปองน่าจะมีชุดเสื้อผ้าที่ดีกว่านี้และไม่สวมใส่อะไรๆที่ข้อมือซึ่งน่ารำคาญ ไม่ได้ประโยชน์ต่อการแข่งขัน