จะต้องวางเท้าให้ห่างจากปลายโต๊ะเท่าใดดี เห็นนักปิงปองบางคนมีท่าวัดระยะเสียด้วยโดยเอาข้อศอกติดพุงแล้วปลายไม้ที่ยื่นไปที่โต๊ะต้องแตะกับปลายโต๊ะพอดี ซึ่งที่จริงแล้วจะห่างแค่ไหนขึ้นกับเหตุผลหลายประการ
- ควรยืนในระยะห่างที่สามารถตีลูกได้ทั้งลูกที่ส่งมาสั้น ลงกลางโต๊ะ หรือลงปลายโต๊ะได้อย่างสบายโดยไม่ต้องเคลื่อนตัวเข้าหาหรือถอยออกจากโต๊ะทุกลูก ซึ่งจะทำแบบนี้ได้ก็ต้องฝึกตีลูกที่พุ่งกระเด็นขึ้นจากโต๊ะให้ได้ทุกจังหวะ ถ้าลูกที่คู่ต่อสู้ส่งมาสั้นก็รอให้ลูกกระดอนขึ้นและลงก่อนจึงตี ถ้าลูกยาวลงปลายโต๊ะก็ต้องตีลูกในจังหวะเพิ่งกระเด้งขึ้นได้ด้วย ดังนั้นนักปิงปองต้องฝึกตีลูกให้ได้ในทุกจังหวะ ไม่ใช่เอาแต่ตีลูกในจังหวะกระเด้งสูงสุดหรือย้อยลงอย่างเดียว
- ถ้าคู่ต่อสู้เป็นมือรับ เราก็ควรยืนใกล้โต๊ะเพื่อทำหน้าที่บุก
- ถ้าคิดว่าจะถูกบุกแรงๆเร็วๆซึ่งระบบประสาทของมนุษย์ไม่สามารถตอบสนองได้ทันท่วงทีหากยืนใกล้โต๊ะ ก็ต้องยืนรับห่างจากโต๊ะมากหน่อยเพื่อให้มีเวลานานพอที่สมองและตาสามารถมองลูกและโต้ตอบกลับไปได้ทัน
- ถ้าส่งลูกไปสั้นหรือเสริฟสั้นก็ควรยืนใกล้โต๊ะเพื่อรอรับลูกใกล้โต๊ะ แต่ถ้าส่งลูกยาวหรือเสริฟยาวก็ควรถอยห่างจากโต๊ะหน่อยเพื่อรับลูกยาวที่โต้กลับมา
ผลจากการยืนห่างโต๊ะ ย่อมทำให้ต้องก้าวเท้าเข้าหาลูกเร็วขึ้นและมีระยะทางไกลขึ้นซึ่งต้องอาศัยฟุตเวิร์คที่ดีขึ้นตามไปด้วย