เห็นนักปิงปองเหวี่ยงแขนเสริฟแล้วอยากจะเข้าไปแนะนำให้เปลี่ยนวิธีเหวี่ยงแขนเสียใหม่ หลายคนเสริฟอย่างไรๆก็ไม่หมุน ไม่ได้ทิศทาง ท่าเสริฟดูเก้งก้าง พอเหวี่ยงแขนเสริฟเสร็จก็เสียหลักเสียสมดุล ไม่พร้อมที่จะเตรียมบุกไม้สามหรือรับลูกที่คู่ต่อสู้รับกลับมา

การเหวี่ยงแขนเสริฟที่นักปิงปองมือใหม่มักใช้วิธีเหวี่ยงให้หน้าไม้เคลื่อนเป็นเส้นตรง ถ้าเสริฟโฟร์แฮนด์แบบ pendulum serve ก็จะเหวี่ยงไม้เป็นเส้นตรงจากขวามาซ้าย(เมื่อดูจากด้านบนลงมา) หรือเหวี่ยงจากด้านบนลงล่างเป็นเส้นตรง(เมื่อดูจากด้านข้าง) ซึ่งการเหวี่ยงแบบนี้ผิดธรรมชาติเพราะต้องดัดแขนหรือดัดข้อมือเพื่อควบคุมให้วงเป็นเส้นตรง

ที่ร้ายกว่าการเหวี่ยงเป็นเส้นตรง คือ เหวี่ยงไม้เป็นแนวโค้งด้านใน(เมื่อดูจากด้านบนลงมา) หรือโค้งลงล่าง(เมื่อดูจากด้านข้าง) ท่าเสริฟแบบนี้ต้องดัดข้อมือช่วยมากหน่อย และเมื่อจบวงเหวี่ยงแล้วต้องทิ้งน้ำหนักออกจากจุดศูนย์กลางของลำตัว ทำให้เสียสมดุล

ท่าเสริฟที่ดีต้องไม่ฝืนธรรมชาติและสามารถถ่ายน้ำหนักช่วยส่งแรงทำให้ปั่นลูกหมุนมากๆได้ง่ายๆโดยไม่เสียสมดุล โดยเริ่มจากทิ้งน้ำหนักตัวเข้าหาลูกปิงปองโดยใช้ปลายเท้าซ้ายเป็นจุดหมุน เหวี่ยงแขนท่อนบนโดยใช้หัวไหล่เป็นจุดหมุน ตามด้วยการเหวี่ยงแขนท่อนล่างจากขวามาซ้ายโดยใช้ข้อศอกเป็นจุดหมุน และเมื่อไม้ปิงปองใกล้จะกระทบลูกให้ลดรัศมีของวงเหวี่ยงลงเพื่อทำให้หน้าไม้เคลื่อนที่เร็วขึ้น ไล่แรงทั้งหมดปล่อยไปที่หน้าไม้กระทบลูกปิงปองโดยสะบัดไม้ที่ข้อมืออย่างเร็วที่สุด และแทนที่จะเหวี่ยงไม้แบบโค้งลงให้เหวี่ยงไม้เป็นแนวโค้งขึ้นแทนโดยบิดแขนรอบท่อนแขนจากหงายเป็นคว่ำ

การที่ท่าเสริฟ pendulum ต้องยืนหันหลังหรือหันข้างให้กับโต๊ะ นอกจากช่วยเพิ่มระยะของวงเหวี่ยงให้ยาวขึ้นแล้ว ยังช่วยเพิ่มแรงจากการหมุนลำตัวทิ้งน้ำหนักเข้าหาลูกโดยใช้ปลายเท้าซ้ายเป็นจุดหมุน บางครั้งจะได้ยินเสียงกระทืบเท้าจากการทิ้งน้ำหนักตัวด้วย

วงสวิงแบบนี้นักปิงปองจีนนิยมใช้กัน เพียงแต่เขาเคลื่อนตัวและแขนเร็วมากจนดูไม่ออกว่าวงเหวี่ยงเป็นโค้งแบบใด จากภาพข้างบนนี้เป็นแค่การเสริฟจังหวะหนึ่งเท่านั้น พอเหวี่ยงจบแล้วก็จะสะบัดไม้ออกเป็นจังหวะสองและสามต่อเนื่องกัน จากลูกหมุนตามเข็มนาฬิกาจะกลายเป็นหมุนทวนเข็ม และแค่ปรับลำตัวของผู้เสริฟและหน้าไม้ให้กระทบลูกด้านหน้า ด้านข้าง หรือด้านหลังของตัวผู้เสริฟ จะทำให้เสริฟท่าเดียวกันนี้สามารถปั่นลูกแบบ topspin หรือ sidespin หรือ backspin ได้ในพริบตา

ใครที่ดูเพียงท่าเสริฟแล้วคุยว่าอ่านออกได้ต้องบอกว่า "เดา" เสียมากกว่าเพราะดูจากท่าเสริฟยากมาก นักปิงปองจึงต้องหัดอ่านลูกเสริฟจากการดูวิถีและความเร็วที่ลูกลอยข้ามเน็ต หรือสุดท้ายก็ต้องดูจากตรายี่ห้อลูกปิงปองที่ลอยมาทีเดียวจึงจะรู้ชัดว่าลูกที่เขาเสริฟมาเป็นอย่างไร

https://youtu.be/H0bg_VgeYwE

อย่างไรก็ตามท่าเสริฟไม่ได้จำกัดเพียงแค่นี้ สามารถนำวงสวิงทุกแบบมาใช้ร่วมกันตามความถนัดและโอกาส เพื่อทำให้คู่ต่อสู้อ่านลักษณะการหมุน ความแรง และทิศทางของลูกเสริฟไม่ออก