ความแม่นยำเป็นองค์ประกอบสำคัญในการเล่นปิงปอง แต่ยังพบเสมอว่านักปิงปองมือใหม่มือเก่ายังฝึกซ้อมตีลูกโต้กันไปมาได้อย่างรวดเร็วโดยไม่ได้ใส่ใจกับความแม่นยำกันนัก หลายคนตีลูกได้แม่นยำส่งลูกลงในจุดเดิมได้แค่จุดกลางโต๊ะได้เพียงจุดเดียวเพราะคุ้นเคยกับการซ้อมมาแค่แบบนั้น พอถูกโยกก็ไม่สามารถส่งลูกลงในตำแหน่งที่ต้องการได้อีก นี่แสดงว่าการฝึกซ้อมยังขาดคุณภาพ นักปิงปองยังขาดความเข้าใจว่าจะทำอย่างไรจึงจะตีลูกได้อย่างแม่นยำ หลายคนคิดว่าต้องซ้อมบ่อยๆก็จะแม่นได้เอง โดยหารู้ไม่ว่าความแม่นยำก็มีหลักการเหตุผลซึ่งหากเข้าใจแล้วก็จะแม่นขึ้นอย่างรวดเร็ว

จากภาพนี้การตีเข้าเป้าทุกลูกยังไม่เรียกว่าเป็นความแม่นยำได้เต็มปากนัก เข้าเป้าแล้วยังต้องสามารถตีลูกให้ลงซ้ำแล้วซ้ำอีกในจุดเดียวกันได้ด้วยจึงเรียกได้ว่าแม่นยำและเที่ยงตรงจริงๆ

เริ่มแรกต้องเลือกไม้และยางปิงปองให้เหมาะก่อน เจ้าของไม้และยางต้องฝึกเดาะลูกปิงปองจนเชื่อง เชื่องในที่นี้มีหมายความลึกซึ้งมาก ไม่ใช่แค่สามารถเดาะลูกปิงปองได้หลายๆครั้งโดยไม่พลาดเท่านั้น แต่นักปิงปองต้องสามารถรับรู้ถึงแรงของลูกปิงปองที่กระทบยาง รับรู้ถึงแรงดีดที่เกิดจากยางปิงปองตลอดจนแรงกระเด้งที่เสริมออกมาจากตัวเนื้อไม้ ไม่ว่าลูกปิงปองจะวิ่งเข้าหาไม้แรงหรือค่อยก็สามารถควบคุมการกระเด้งให้ลูกปิงปองวิ่งออกจากไม้ในความเร็วที่ควบคุมได้ จะซับแรงให้ลูกหยุดอยู่บนไม้ก็ได้ นักปิงปองที่เข้าใจประเด็นนี้จะสามารถควบคุมแรงส่งลูกปิงปองออกจากไม้ได้ตามต้องการ ยามถูกบุกแรงๆก็สามารถบล้อคลูกให้หยุดลงเบาๆที่หน้าเน็ตหรือจะกระแทกให้ลูกแรงกลับไปได้ดังใจ (ไม่ใช่ว่าลูกลอยมาแรงเท่าใดก็ต้องกระเด้งกลับออกไปแรงเท่านั้น)

สาเหตุหลักที่ทำให้ตีไม่แม่น เกิดจากฐานรากที่ขาดความมั่นคง ถ้าลำตัวส่ายไปส่ายมาในจังหวะที่ไม้กระทบลูกก็ย่อมทำให้ยากจะส่งลูกไปในทิศทางที่ต้องการ ดังนั้นก่อนที่จะเริ่มเหวี่ยงไม้จะต้องเคลื่อนตัวไปตั้งหลักเตรียมพร้อมให้ทัน วางเท้าให้ห่างพอดีกับลูกที่ลอยมา ทิ้งน้ำหนักลงเท้าหลัง พอถ่ายน้ำหนักจากเท้ามาที่ลำตัว เท้าหลังก็ยังปักหลักเป็นฐานที่มั่นคง เวลาที่ไม้กระทบลูกจะมีความรู้สึกเหมือนว่าตัวเองเป็นกำแพงที่แข็งแกร่ง ลูกปิงปองที่ลอยมาแล้วกระเด้งออกไปเหมือนกับลูกที่วิ่งมากระทบกำแพงคอนกรีต แค่นักปิงปองตั้งมุมหน้าไม้ให้ดีก็สามารถโต้ลูกกลับไปในทิศทางที่ต้องการได้อย่างแน่นอน

การวางเท้าให้ลำตัวเอียงทำมุมกับทิศทางที่ต้องการส่งลูกออกไปสำคัญมาก ต้องวางเท้าให้เต็มฝ่าเท้าโดยน้ำหนักทิ้งลงที่ปลายเท้า จัดแนวการวางเท้าให้ห่างกันอย่างน้อยเท่ากับช่วงไหล่ วางเท้าให้ขนานกัน ไม่แบะออกหรือลู่เข้าหากัน พอปล่อยแรงลงเท้าหน้าต้องขยับปลายเท้าหน้าให้รับแรงจากน้ำหนักตัวได้สบายๆ ไม่รู้สึกว่าฝืน อ่าน ปล่อยแรงลงสู่ปลายเท้าหน้า

ถ้ายังตีลูกได้ไม่แม่น อย่าเพิ่งริอ่านฝึกใช้ข้อมือ เพราะข้อมือเป็นส่วนที่มีกล้ามเนื้อน้อยมาก แรงที่ได้จากการใช้ข้อมือถือว่าน้อยมากๆเมื่อเทียบกับแรงที่ได้จากการเหวี่ยงแขน และเนื่องจากการสะบัดข้อมือมีรัศมีที่น้อยมาก ดังนั้นมุมของทิศทางการตีจึงเปลี่ยนไปได้มากแค่ตีผิดจังหวะไปนิดเดียว ทำให้แม่นยำยากมากตามไปด้วย 

นักปิงปองหลายคนชอบดูยูทูปแล้วเห็นแชมป์เขาใช้ข้อมือกันก็เลยเลียนแบบโดยไม่ทราบที่ไปที่มาว่า ในความเป็นจริงนั้นการที่เห็นข้อมือสะบัดนั้นเป็นเพราะเขาปล่อยให้ข้อมือสะบัดตามแรงเหวี่ยงของแขนท่อนล่างต่างหาก พอแขนท่อนล่างเหวี่ยงไปข้างหลัง ข้อมือก็สะบัดตามแรงเหวี่ยงไปข้างหลังด้วย พอเหวี่ยงแขนไปข้างหน้า ข้อมือก็จะสะบัดไปข้างหน้าตามไปเอง ไม่ได้เกิดจากการเจตนาสะบัดข้อมือแม้แต่น้อย

สิ่งสำคัญที่สุดซึ่งจะส่งผลต่อความแม่นยำหากใช้ข้อมือก็คือ ในจังหวะที่ไม้กระทบลูกนั้น ข้อมือที่สะบัดออกต้องทำให้หน้าไม้ ตัวมือ และท่อนแขนล่างเป็นแนวเส้นตรงเดียวกัน (ไม่ใช่กระทบลูกในจังหวะที่ข้อมือกำลังงอไปข้างหลังหรืองอไปข้างหน้า อ่าน การสะบัดข้อมือ) หรือต้องสามารถควบคุมการตั้งมุมหน้าไม้ได้ตามต้องการ

สำหรับนักปิงปองมือใหม่ การใช้ข้อมือควรฝึกใช้กับการเสริฟหรือลูกที่ต้องดัดหน้าไม้ตีจึงจะถนัดเท่านั้น เช่น การตีลูกสั้นหน้าเน็ตบนโต๊ะ ส่วนท่าตีอื่นๆควรตั้งข้อมือให้ตัวมือและท่อนแขนเป็นแนวตรงในระนาบเดียวกันเสมอ และฝึกใช้การบิดท่อนแขนแทนการสะบัดข้อมือซึ่งได้แรงดีกว่ามาก (การบิดท่อนแขน หมายถึง การพลิกแขนจากคว่ำเป็นหงายใช้ในการตีแบ้คแฮนด์ หรือพลิกแขนจากหงายเป็นคว่ำในการตีโฟร์แฮนด์)

ยิ่งรัศมีของวงเหวี่ยงห่างจากลำตัวมากเท่าใดก็ย่อมตีได้แรงมากขึ้น แต่ถ้าห่างมากไปย่อมทำให้ยากต่อการควบคุมความแม่นยำ ดังนั้นในจังหวะที่ลูกกระทบไม้ไม่ควรห่างจากลำตัวมากนัก แม้วงเหวี่ยงจะเป็นเส้นโค้งแต่ในจังหวะเสี้ยววินาทีก่อนจะกระทบลูกจนถึงจังหวะที่ลูกกระทบไม้ ควรปรับแนวของวงเหวี่ยงพร้อมกับแนวของการถ่ายน้ำหนักในช่วงสั้นๆนี้ให้เป็นเส้นตรงชี้ไปในทิศทางที่ต้องการด้วย เพื่อส่งลูกให้ไปในทิศนั้นได้อย่างแม่นยำนั่นเอง

ยิ่งรัศมีของวงเล็กลง เช่น ใช้แค่ข้อมือหมุนโดยใช้ข้อมือเป็นจุดหมุน หรือเหวี่ยงแขนท่อนล่างโดยใช้ข้อศอกเป็นจุดหมุน ทำให้ความโค้งของวงเหวี่ยงมากขึ้น ยิ่งลดความแม่นยำลง แต่ถ้าเหวี่ยงโดยใช้จุดศูนย์กลางลำตัวหรือปลายเท้าหน้าเป็นจุดหมุน จะทำให้ความโค้งของวงเหวี่ยงลดลงจนอาจกลายเป็นเส้นตรงในบางช่วง ความแม่นยำก็จะเพิ่มขึ้น

อย่าลืมกำหนดเป้าหมายทุกลูกว่าจะตีส่งลูกไปลงที่ตรงไหน อยากแม่นยำต้องใจเย็นๆ ฝึกโต้กันไปมาค่อยๆช้าๆก่อน พอแม่นยำแล้วจึงค่อยๆเพิ่มความเร็วและความหมุน แต่ถ้าใครตีแรงๆต่อให้ทำคะแนนได้แต่ไม่แม่น นั่นก็ยังถือว่า ยังเล่นปิงปองแบบไม่มีคุณภาพ แบบขอไปที