แรงที่นิยมใช้ตีปิงปองส่วนใหญ่เป็นแรงที่เกิดจากการเหวี่ยงแขนและถ่ายน้ำหนักตัว ซึ่งจะสร้างแรงได้ดีต่อเมื่อตีลูกห่างโต๊ะเพราะมีเนื้อที่และระยะเวลานานพอที่จะอัดแรงเหวี่ยง แต่ถ้าต้องออกแรงตีลูกสั้นบนโต๊ะมักนิยมใช้แรงเหวี่ยงจากการสบัดข้อมือช่วย ซึ่งยากจะควบคุมทิศทางการตีให้แม่นยำ และหากใช้ข้อมือออกแรงผิดจังหวะไม่ได้ใช้ในจังหวะสุดท้ายหลังจากออกแรงจากส่วนอื่นแล้ว แรงจากการสบัดข้อมือจะกลับกลายเป็นการทอนแรงที่ควรเกิดขึ้นเต็มที่ให้ลดลง

ยังมีแรงอีกส่วนหนึ่งซึ่งใช้กันไม่ค่อยเป็น นั่นคือแรงที่เกิดจากการบิดลำตัวและการบิดแขน

• แรงบิดที่เกิดจากลำตัว เกิดขึ้นได้จากการย่อตัวลงโดยการงอลำตัวช่วงเอวพร้อมกับงอขา จะทำให้สามารถบิดตัวอัดแรงไปข้างหลังได้มากกว่าการยืนตรงๆ
• แรงบิดที่เกิดจากแขน เกิดจากการงอแขนแล้วอ้าแขนช่วงบนออกให้ข้อศอกไม่ติดกับลำตัว จะทำให้สามารถพลิกแขนท่อนบนโดยใช้หัวไหล่เป็นจุดหมุน และใช้การพลิกแขนท่อนล่างในขณะที่ใช้ข้อศอกเป็นจุดหมุน

ควรฝึกตั้งท่าเตรียมพร้อมที่ดีโดยการย่อขาและงอลำตัวให้ก้มลงไว้เสมอ จะบิดได้แรงมากขึ้นต้องรู้จักผ่อนคลายกล้ามเนื้อส่วนนั้นให้มากไว้ก่อน