นอกเหนือจากมิติของความกว้างและความยาวซึ่งหมายถึงระยะทางและทิศทางที่ตีลูกปิงปองออกไปแล้ว ความสูงที่ลูกปิงปองลอยข้ามเน็ตเป็นมิติที่สามซึ่งช่วยทำให้นักปิงปองสามารถใช้ความหมุนให้เกิดประโยชน์ได้เต็มที่

จริงอยู่ที่ลูกเลียดเน็ตเป็นลูกที่ลดโอกาสที่คู่ต่อสู้จะบุกกลับ หลายคนจึงแนะนำให้ฝึกตีลูกปิงปองให้เลียดเน็ตมากที่สุด ถ้าเป็นลูกหยอดก็ต้องเลียดเน็ตและสั้น ถ้าเป็นลูกยาวเลียดเน็ตก็ต้องพยายามตีให้ลงที่มุมปลายโต๊ะฝั่งตรงข้าม แต่การทำเช่นนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย หลายครั้งกลับตีติดเน็ตเสียเอง แทนที่ลูกเลียดเน็ตจะช่วยทำคะแนนกลับเพิ่มความเสี่ยงทำให้เสียคะแนน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อต้องแข่งขันกับนักปิงปองที่เก่งกว่า หรือตัวเองกำลังเสียหลัก ตกอยู่ในสภาพต้องหาทางป้องกันตัวเอง

ถ้ายังไม่มั่นใจว่าบุกแล้วทำคะแนนได้ นักปิงปองที่ชำนาญจะไม่ตีลูกที่เสี่ยงเด็ดขาด เขาจะเลือกตีลูกวิถีโค้งไว้ก่อนโดยไม่ได้พยายามให้เลียดเน็ต บางลูกที่ตีไม่ถนัดหรือยืนระยะไกล จะตีลูกให้วิ่งกลับไปสูงเหนือเน็ตมากๆด้วยซ้ำ เพื่อซื้อเวลาช่วยให้ตัวเองกลับมาตั้งหลักทัน แต่ป้องกันไม่ให้ถูกตบกลับง่ายๆโดยปั่นลูกปิงปองให้หมุนมากๆแทนที่จะตีแรงๆ และส่งลูกไปลงในตำแหน่งที่คู่ต่อสู้โต้กลับลำบาก เช่น ส่งลูกย้อยไปลงด้านแบ็คแฮนด์หรือชิดลำตัว

ลูกวิถีโค้งจะเป็นอาวุธที่ปลอดภัยสำหรับคุณแต่มีพิษสงร้ายแรงสำหรับคู่ต่อสู้ เมื่อผสมการหมุนมากน้อย ลูกสั้นหรือลูกยาว ลูกสูงหรือลูกต่ำ และทิศทางเข้าด้วยกัน ฝึกตีลูกวิถีโค้งให้เป็นหลายๆแบบ  หากสังเกตวิถีของลูกที่แชมป์ปิงปองชอบใช้ให้ดี คุณจะพบว่าเขาเล่นลูกโค้งย้อยเหนือเน็ตกันเป็นส่วนมากและไม่ได้ออกแรงตีมากเหมือนลูกเลียดเน็ต

เมื่อตีลูกวิถีโค้งด้วยความแรงเท่าเดิม

• ถ้าปั่นลูกให้หมุน topspin มากขึ้น จะกลายเป็นลูกสั้นลง ดังนั้นต้องตีให้แรงขึ้นและมีทิศทางไปข้างหน้ามากขึ้นด้วยเพื่อตีให้ลงได้ระยะทางยาวขึ้น
• ถ้าปั่นลูกให้หมุน topspin มากๆและโค้งย้อยสูงกว่าเน็ตมากๆ คู่ต่อสู้จะดูเหมือนลอยไม่ลงโต๊ะ แต่จากอิทธิพลของการหมุน topspin จะกดวิถีของลูกขาลงให้สั้นลงและลงปลายโต๊ะ
• ถ้าปั้นลูกให้หมุน backspin มากขึ้น จะกลายเป็นลูกยาวขึ้น ดังนั้นต้องตีแรงลดลงเพื่อไม่ให้ลอยไม่ลงโต๊ะ

คู่ต่อสู้ต้องคาดการณ์ถึงความหมุนของลูกที่ลอยมาให้ดี ถ้าคว่ำหน้าไม้เพื่อบล้อค แต่ลูกที่ลอยโค้งมาไม่ได้หมุนแบบ topspin มามากๆอย่างที่คิด (Dummy Loop) ก็จะบล้อคติดเน็ต